شوط هفتم : کربلا و ما ادراک کربلا ...

گرد و خاکی ز دور پیدا بود

کاروانی ز نور پیدا بود

آسمان بر زمین گذر می کرد

یا که خورشید روی شن ها بود

در میان تمام محمل ها

 محملی بی رکاب پیدا بود

گرد گردش عشیره ی سادات

پیش رو هم حسین زهرا بود

وای از این سرزمین بیا برگردیم

نخل ها را ببین بیا برگردیم

همه جا تیغ و تیر و سرنیزه

جان ام البنین بیا برگردیم

این تو و این کودکان که می لرزند

این همه لاله چین بیا برگردیم….

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.